ฮายยย~ สวัสดีค่าทุกคน เราเพิ่งอ่านนิยายเรื่อง "ชายาสะท้านแผ่นดิน " จบเมื่ออาทิตย์สองอาทิตย์ที่แล้ว555555555 เป็นนิยายยาวมาก 10 เล่มจบ ไม่อยากจะอวยความสนุก แต่เราอ่าน 3 วันจบ แบบหยุดไม่ได้เลยค่า ฮือ5555555555 อ่านซ้ำมาแล้วด้วย ดีจริงๆเลย แม้ว่าจะเป็นนิยายอย่างยาว 10 เล่ม แต่สนุกทุกเล่มเลย คอนเฟิร์ม!!!! เราชอบมากก เย่ อยากให้เพื่อนๆลองไปหาอ่านดูค่า ^^
เรื่องย่อ : ณ แผ่นดินลืมธารา แผ่นดินแห่งพลังยุทธ์ และสัตว์วิเศษ... จวินลั่วอวี่ หญิงสาวอายุ 14 ไม่มีพลังยุทธ์ แถมยังหน้าตาอัปลักษณ์ แม้จะหน้าตาอัปลักษณ์ และไม่มีพลังยุทธ์ แต่นางก็เป็นคู่หมั้นขององค์ชายสาม แห่งแคว้นไร้ปีก ทำไมล่ะ? นางมีดีอะไร? ทำไมนางถึงได้เป็นคู่หมั้นขององค์ชายสาม บุตรชายคนเดียวของพระมเหสี ว่าที่กษัตริย์องค์ต่อไป!! ทำไมพระราชาแห่งแคว้นไร้ปีกถึงยืนกรานไม่ให้ยกเลิกการหมั้นหมาย? ทำไมกันนะ... นางเองก็สงสัย...
เขารักนาง... นางรักเขา...
เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นกับจวินลั่วอวี่ในแผ่นดินลืมธารา...
ในเมื่อนางรักเขาแล้ว นางจะแยกจากเขาเพราะความตายเท่านั้น
เล่ม 1 :
แม้ว่าครอบครัวของนางจะถูกเนรเทศออกไปจากเมืองหลวงแล้วก็ตาม
เมื่อมีพระราชองค์การจากพระราชา นางก็ต้องกลับไป...เมืองหลวง...
จวินลั่วอวี่ : ทำไมข้าจะต้องแต่งงานกับชายที่เคยว่าข้าอัปลักษณ์ด้วยล่ะ? ไม่มีทาง!
องค์ชายสาม : ยัยอัปลักษณ์นั่นกล้าปฏฺิเสธข้าหรอ บังอาญ! เจ้าไม่มีทางได้ยกเลิกการหมั้นแน่ ข้าจะทำให้เจ้าอยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ไม่ได้ ถึงตายก็ต้องตายเป็นผีในวังหลังของข้า!
พรหมลิขิต...บังเอิญพบพาน...
อวิ๋นซื่อเทียน... ชายผมสีเงิน... ราชันยอดยุทธ์ม่วง...
อวิ๋นซื่อเทียน : เจ้ายิ้มทำไม?
จวินลั่วอวี่ : ก็...ข้าชอบ *กำลังคิดถึงเจ้าเงิน(สัตว์วิเศษของเธอ)*
อวิ๋นซื่อเทียน : ข้าอนุญาต
จวินลั่วอวี่ : อนุญาตอะไร?
อวิ๋นซื่อเทียน : อนุญาตให้เจ้าชอบข้าได้
จวินลั่วอวี่ : เอ๋!!!!!!!?
อวิ๋นซื่อเทียน : ไปกับข้า ไปยังดินแดนของข้า
จวินลั่วอวี่ : ทิ้งวิธีติดต่อไว้ เมื่อข้าปรุงยาเสร็จข้าจะส่งไปให้ อีกอย่างข้ายังมีเรื่องที่ต้องจัดการ
อวิ๋นซื่อเทียน : เจ้าไม่ไปกับข้า?
จวินลั่วอวี่ : ท่านชอบข้าหรือไม่?
อวิ๋นซื่อเทียน : ข้าบอกแล้ว ข้าอนุญาตให้เจ้าชอบข้าได้
...
อวิ๋นซื่อเทียน : ข้าให้เวลาเจ้า 3 เดือน สะสางธุระของเจ้าให้เรียบร้อยแล้วไปกับข้า
อวิ๋นซื่อเทียน : จำไว้ สามเดือน อย่าให้ข้าต้องรอ...แล้วข้าจะส่งคนมารับ...
เล่ม 2 :
แม้ว่าเขาบอกลั่วอวี่ว่าจะกลับไป แต่...เขารอ...เขารอเธออยู่...
นายท่าน นางไปเข้าร่วมการประลองฝีมือแลกเปลี่ยนระหว่างสามแคว้น
อวิ๋นซื่อเทียน : ฮึ ข้าให้เวลานางแค่ 3 เดือน แต่นางก็ยังมีเวลาไปทำเรื่องไร้สาระเช่นนั้น
อวิ๋นซื่อเทียนหารู้ไม่ว่าจุดประสงค์หลักที่จวินลั่วอวี่ไปเข้าร่วมการประลอง คือ ไปหาสมุนไพรเพื่อมาปรุงยาให้เขา และตามหาคนที่วางยาพิษนางและครอบครัวของนาง
เล่ม 3 :
องค์ชายสาม : ข้าต้องการถอนหมั้น!
ราชาแห่งแคว้นไร้ปีก : เจ้าว่าอะไรนะ?
อวิ๋นซื่อเทียน : ประเสริญยิ่งนัก
จวินลั่วอวี่ : ตกลง
ราชาแห่งแคว้นไร้ปีก : ไม่ได้ ข้าไม่เห็นด้วย
...
ราชาแห่งแคว้นไร้ปีก : เจ้าชอบใคร เจ้าจะแต่งใครเป็นชายารองก็ได้ แต่ชายาเอกต้องเป็นลั่วอวี่เท่านั้น เรื่องนี้ไม่อนุญาตให้มีการเปลี่ยนแปลงใดๆทั้งสิ้น
อวิ๋นซื่อเทียน : จงไตร่ตรองคำพูดของเจ้าให้ดี ข้าไม่มีความอดทนเหลืออยู่อีกแล้ว
...
อาจารย์ของลั่วอวี่ : ในเมื่อโม่เหยียน(องค์ชายสาม)กับลั่วอวี่ตัดใจสินใจแล้ว ข้าในฐานะอาจารย์กับราชาแห่งแคว้นขุมอนันต์จะเป็นพยานในการตัดสินใจครั้งนี้ให้
อวิ๋นซื่อเทียนยกมือลั่วอวี่ขึ้นมาดู
พร้อมแตะปลายนิ้วเบาๆไปที่แหวน
แหวนที่เขาให้นางตั้งแต่สัญญาสามเดือน
"ผู้ยิ่งใหญ่ เพียงหนึ่งเดียว" คือ อักษรสลักบนแหวน
"บัลลังก์บัว ราชันชมฟ้า"
"จอมมารผมเงิน แหวนแก้วอัคนี"
"แหวนแก้วอัคนีปรากฎขึ้นเมื่อใด เหล่าผู้กล้าแห่งขอบชมฟ้าน้อมรับคำสั่ง"
"สั่งการใต้หล้า บงการแปกทิศ"
อวิ๋นซื่อเทียน : เราหมั้นหมายกัน
อวิ๋นซื่อเทียน : นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าเป็นคู่หมั้นของข้า ใครกล้าหาเรื่องเจ้าอีก อย่าหาว่าข้าไม่ยั้งมือมิตรไมตรี
จวินลั่วอวี่ : เท่านี้ก็ถือว่าหมั้นหมายกันแล้ว
อวิ๋นซื่อเทียน : เช่นนั้นเจ้าต้องการเช่นไร
จวินลั่วอวี่ : ล้มเลิกได้หรือไม่
อวิ๋นซื่อเทียน : ได้
จวินลั่วอวี่ : อา...
อวิ๋นซื่อเทียน : ตายแล้วก็ล้มเลิก
หลังจากการประลองฝีมือแลกเปลี่ยนระหว่างสามแคว้นจบลง
จวินลั่วอวี่ถูกลักพาตัว...
ชนเผ่าเลือนเร้น...
พลังอภิญญาณเลือนเร้น..
ดินแดนจริงเท็จ...
แคว้นป่าเฟิงถูกทำลาย...
พ่อแม่ของจวินลั่วอวี่ถูกจับตัวไปขังในวังแห่งแคว้นไร้ปีก...
จวินลั่วอวี่ : ราชาไร้ปีก! สมควรตาย!
ณ แคว้นไร้ปีก
จวินลั่วอวี่ : หากท่านพ่อท่านแม่ข้าได้รับบาดเจ็บแม้เพียงรอยข่วน ข้าจะไม่ละเว้นราชวงศ์ไร้ปีกของท่านแม้แต่คนเดียว
ขณะที่ลั่วอวี่กำลังพูดคุยกับราชาไร้ปีกอยู่ก็ได้กลิ่นหอมอะไรบางอย่าง กลิ่นหอมที่สามารถกระตุ้นพิษในตัวของนางได้ ถ้านางยังมีพิษอยู่ในตัว หารู้ไม่นางกำจัดพิษออกไปได้ตั้งนานแล้ว แต่ที่นางเก็บทุกอย่างเป็นความลับมาจนถึงป่านนี้เป็นเพราะว่านางต้องการหาคนที่อยู่เบื้องหลัง แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นอีกแล้ว นางเจอคนที่อยู่เบื้องหลังและกำจัดทิ้งไปแล้ว...ลั่วอวี่หันไปหาที่มาของกลิ่น...ปินเฉินชิง...ลั่วอวี่ตวัดมือขึ้นกลางอากาศและฟาดลง...ปินเฉินชิงล้มลงกับพื้น ขวดหยกที่อยู่ในแขนเสื้อหล่นแตก...
จวินลั่วอวี่ : ข้าบอกเจ้าหรือยัง เมื่อสี่วันก่อนเขตลับของแคว้นป่าเฟิงพังพินาศไม่มีเหลือ ราชสกุลป่าเฟิงของเจ้าไม่มีใครรอดแม้แต่คนเดียว
จวินลั่วอวี่ : บังอาญวางยาพิษข้ากับท่านพ่อของข้า กล้าทำร้ายข้า นี่คือจุดจบ
จวินลั่วอวี่ : เรื่องในตอนนั้นที่ข้ากับท่านพ่อถูกวางยาพิษ องค์ราชาก็รู้กระมัง ดีต่อข้า จะให้ข้าแต่งกับโม่เหยียนให้ได้ ที่แท้จริงแล้วท่ามีเจตนาเช่นไรกันแน่ ข้าหลบซ่อนตัวมานาน วันนี้เรามาเปิดอกพูดกันให้กระจ่างแจ้ง
"ข้าหลบซ่อนตัวมานาน" ลั่วอวี่ยกมือขึ้นดึงปานปลอมที่ติดอยู่ปนใบหน้าออก...
งามหยาดฟ้ามาดิน เป็นหนึ่งในใต้หล้า
นี่คือหญิงอัปลักษณ์ผู้นั้น?
นี่คือหญิงขี้ริ้วที่องค์ชายสามแห่งแคว้นไร้ปีกถอนหมั่นไปผู้นั้น?
นี่คือหญิงขี้เหร่ที่ชื่อเสียงเหม็นโฉ่ไปทั้งแผ่นดิน แต่กลับไม่สะทกสะท้านผู้นั้น?
นาง...หญิงงามอันดับหนึ่งของแคว้นไร้ปีกแน่นอน!
โครม!
มีคนมาชิงตัวท่านพ่อท่านแม่ของจวินลั่วอวี่ไปอีกแล้ว ผู้ใด!
เป็นตี้ฟั่นเทียน! ตี้ฟั่นเทียน ราชาแห่งแคว้นหอพรหม ดินแดนพุทธเทพน้ำหนึ่ง
เรื่องนี้ไม่ใช่แค่เรื่องเล็กน้อยอีกต่อไป
เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องแค่กับแคว้นเล็กๆ 3 แคว้นอีกแล้ว
เวลานี้แคว้นใหญ่ อย่างหอเทพพรหมที่เป็นศัตรูของขอบชมฟ้าก็มายุ่งเกี่ยวด้วยแล้ว
อวิ๋นซื่อเทียน : ตี้ฟั่นเทียน เจ้าแน่มาก!
อวิ๋นซื่อเทียน : ดียิ่งนัก เจ้าครอบครองฝั่งตะวันออกของแม่น้ำ ข้าครอบครองฝั่งตะวันตกของแม่น้ำ
อวิ๋นซื่อเทียน : ดี ดีมาก ดียิ่งนัก
จวินลั่วอวี่ จวินลั่วหลี(น้องชายของลั่วอวี่) อวิ๋นซื่อเทียนกลับแคว้นขอบชมฟ้า
พุทธเทพน้ำหนึ่ง...
ผลงานแรกของจวินลั่วอวี่ต่อขอบชมฟ้า...
ผลงานที่สอง...เจ้าเมืองจวิน...โรคระบาด...
ผลงานที่สาม...
เล่ม 4 :
จวินลั่วอวี่ : ร่างกายของท่าน...
อวิ๋นซื่อเทียน : ไม่เป็นไร
จวินลั่วอวี่ : ท่าน...
อวิ๋นซื่อเทียน : ห้ามสงสัยคำพูดของข้า
ลั่วอวี่จะไปช่วยท่านพ่อท่านแม่ของนาง หรือไปชิงสมุนไพรหายากเพื่อมาปรุงยาให้ซื่อเทียน
นางเลือกได้เพียงทางเดียวเท่านั้น
จวินลั่วอวี่ : ท่านพ่อท่านแม่ ข้าขอโทษ โปรดยินยอมให้ลั่วอวี่ได้เห็นแก่ตัวสักครั้ง
กับดัก!
จวินลั่วอวี่ : จะอยู่ก็อยู่ด้วยกัน จะตายก็ตายด้วยกัน
งานแต่งงาน จวินลั่วอวี่ - อวิ๋นซื่อเทียน...
ช่วยเหลือท่านพ่อท่านแม่ของลั่วอวี่ได้แล้ว...
จวินลั่วอวี่ทรยศขอบชมฟ้า...
อวิ๋นซื่อเทียนใช้พลังยุทธ์ บาดเจ็บสาหัส...
ณ ดินแดนเพลิงมารภิภพ
จวินลั่วอวี่ : วันนี้ที่ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ เป็นเพราะว่าข้าอ่อนแอเกินไป อ่อนแอจนกลายเป็นจุดอ่อนของเขา อ่อนแอจนกลายเป็นจุดเป็นจุดตายที่คนอื่นใช้โจมตีเขา และอ่อนแอจนกลายเป็นจุดตายของข้า
สำนักยุทธ์จีน...
สัตว์อสูรตัวใหม่ของลั่วอวี่...
เจ้าแดง สัตว์อสูรธาตุหิน ไม่มีลำดับขั้น...
น้ำอาบของเจ้าแดง...สรรพคุณมหัศจรรย์...
จวินลั่วอวี่ : เจ้าเงิน เอายาขวดนี้ไปที่ขอบชมฟ้า เอาไปมอบให้เขา
เจ้าเงิน : เพราะอะไรจึงให้ข้าออกไป ไกลออก
จวินลั่วอวี่ : เพราะข้าไว้วางใจเจ้ามากที่สุด
เจ้าเงิน : ได้ ข้าจะไปส่งให้เดี๋ยวนี้
จวินลั่วอวี่ : หวังว่าคงจะไม่ช้าเกินไป...
เล่ม 5 :
แคว้นขอบชมฟ้า...องค์หญิงใหญ่ตกอยู่ในอันตรายไม่รู้จะตายวันตายพรุ่ง
องค์ราชันก็มีโรครุมเร้าร่างกายอย่างหนัก
เทพโอสถใช้การไม่ได้สักคน
"มารดามันเถอะ เพราะคนทรยศผู้นั้น!..."
"หากนางอยู่คงดี นางจะต้องมีหนทางแน่..."
อวิ๋นซื่อเทียน : ไม่อยู่ที่นี่ แค่กๆ...ก็ไม่ต่างกัน
แกร๊กๆๆ...เสียงกรงเล็บขูดหน้าต่าง
"ผู้ใดกัน!"
แสงสีเงินพุ่งวาบ?
กลิ่นนี้ พลังวิเศษนี้ ไม่ต้องตรวจสอบก็รู้ว่ายานี้...
"นี่เป็นกลิ่นหอมของอะไร...รีบส่งมา เร็ว"
"หยาดน้ำทิพย์ หรือว่านี่คือหยาดน้ำทิพย์?"
อวิ๋นซื่อเทียน : ใครเป็นคนส่งมา
"ไม่ทราบ ด้านนอกไม่มีคน พวกเราสัมผัสไม่ได้ถึงกลิ่นอายแปลกปลอมใดๆ ข้าเพียงเห็น...แสงสีเงินพุ่งวาบ"
ใต้หล้านี้นอกจากเจ้าเงินที่สามารถเข้าออกตำหนักบรรทมของอวิ๋นซื่อเทียนได้ตามอำเภอใจโดยไม่ถูกใครพบเห็นแล้ว จะมีใครสามารถทำได้เช่นนี้อีก
อวิ๋นซื่อเทียน : เจ้าเงิน นี่...เป็นยาที่ลั่วอวี่ส่งมาหรือ
อวิ๋นซื่อเทียน : นางไม่ได้มา?
ไม่ได้มาก็ถูกแล้ว มาแล้วเกรงว่าคงไม่ได้กลับออกไปอีก...
เพียงแต่เขาอยากพบนาง อยากเห็นหน้านาง...
กลุ่มอิทธิพลใหม่ สำนักยุทธ์จีน ดินแดนเพลิงมารพิภพ
เจ้าสำนัก จวินลั่วอวี่...
เพื่อนใหม่ ราชาฟ้าบูรพา...
ป่าอสูรดำ...
เจ้าเงิน...ราชาสัตว์อสูร...
ขอบชมฟ้าเกิดเรื่อง...
ราชาฟ้าบูรพา : ดินแดนพุทธเทพน้ำหนึ่ง หอเทพพรหม ขอบชมฟ้า เพลิงมารพิภพเราไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของดินแดนอื่น ทว่าไม่ได้หมายความว่าข้าไม่เคยได้ยินชื่อกลุ่มอิทธิพลทั้งสองแห่งนี้มาก่อน ลั่วอวี่ มิใช่ข้าพูดให้เจ้าท้อแท้ใจ กลุ่มอิทธิพลสองแห่งนี้มีอาณาเขตใหญ่กว่าแคว้นฟ้าบูรพาของข้าอยู่เล็กน้อย จะให้ข้าช่วยเจ้า ค่าตอบแทนย่อมต้องสมน้ำสมเนื้อ
ลั่วอวี่ : ค่าตอบแทนเราเจรจากันได้
ราชาฟ้าบูรพา : ดี กลุ่มอิทธิพลในดินแดนพุทธเทพน้ำหนึ่งเป็นของข้า แล้วก็เจ้าต้องแต่งงานกับข้า
ลั่วอวี่ : ข้าไม่มีกลุ่มอิทธิพลในดินแดนพุทธเทพน้ำหนึ่ง ข้าจะไปช่วยคน
ราชาฟ้าบูรพา : เป็นห่วงขอบชมฟ้าถึงเพียงนี้ ข้านึกว่าขอบชมฟ้าเกี่ยวข้องกับกลุ่มอิทธิพลของเจ้าเสียอีก ในเมื่อไม่มี เช่นนั้นก็ช่างเถิด ข้าเป็นคนพูดง่าย รับปากเงื่อนไขข้อสอง ข้าจะจัดเตรียมกองกำลังให้เจ้าทันที
ลั่วอวี่ : แคว้นฟ้าบูรพาของท่านจะได้ประโยชน์มากน้อยเพียงใด ตัวท่านเองรู้อยู่แก่ใจ ครั้งนี้หากท่านออกโรงช่วยข้าก็ถือว่าข้าติดค้างน้ำใจท่านอยู่หนึ่งครั้ง ขอเพียงอยู่ในขอบเขตความสามารถและไม่ขัดต่อความรู้สึกของข้า ข้ายินดีจะช่วยท่านอย่างสุดความสามารถ
ลั่วอวี่ : หากท่านไม่ช่วย ข้าก็ไม่มีอะไรจะพูด แต่ถ้าหลังจากนี้ท่านแอบแทงข้างหลังข้าละก็ ราชาฟ้าบูรพา เช่นนั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือน
ลั่วอวี่ : เจ้าแดงน้อย ไปหาเจ้าเงิน ข้าต้องการความช่วยเหลือของเจ้าเงิน ยังมีอีก บอกเจ้าเงิน หากราชาฟ้าบูรพาทำอะไรลับหลังข้า เป็นภัยต่อข้า ก็ให้ลูกน้องกลุ่มนั้นของเจ้าเงินกวาดล้างแคว้นฟ้าบูรพา อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว
ราชาฟ้าบูรพา : ลั่วอวี่ เจ้าข่มขู่ข้าหรือ
ลั่วอวี่ : ไม่ ตลอดเวลาที่ผ่านมาข้าเห็นท่านเป็นเช่นไร ท่านรู้แก่ใจดี ข้าเห็นท่านเป็นสหาย เป็นพี่น้อง ดังนั้นข้าจึงไม่เคยคิดจะปิดบังอะไรกับท่าน เพียงแต่ครั้งนี้ข้าไม่อาจทิ้งภัยพิบัติใดๆอันจะเกิดขึ้นภายภาคหน้าไว้ได้ ข้าไม่อาจแบกรับความเสียหายใดๆได้อีกแล้ว
...
ราชาฟ้าบูรพา : เจ้าจะไปช่วยใคร
ลั่วอวี่ : สามีของข้า อวิ๋นซื่อเทียน
ราชาฟ้าบูรพา : เจ้ายังไม่ได้แต่งงาน
ลั่วอวี่ : เขาเป็นคู่หมั้นของข้า ชั่วชีวิตนี้ข้าจะแต่งกับเขาแค่คนเดียว
ราชาฟ้าบูรพา : ฮึ อย่าลืมซะล่ะ เจ้าติดค้างน้ำใจข้าอยู่หนึ่งครั้ง
เดี๋ยวว่างๆจะมาเขียนเล่ม 6-เล่มจบต่อค่า อิอิ
เริ้บ
No comments:
Post a Comment